Sparen is lastig. Maar als dat begint te lukken, is de volgende vraag: Wat doe je met dat geld? Aflossen? Op een rekening zetten? Aandelen? Ik vertel hoe wij het doen.
Als ik niet na zou denken, zou ik al ons spaargeld in onze hypotheek stoppen. Die 180.000 euro die er nog open staat, is de enige schuld die wij hebben. Daar geef ik prioriteit aan. Terugbetalen, die hap. Het klinkt logisch. Maar, je leven is toch een beetje zoals in het casino. Je weet nooit wat er te gebeuren staat. Dus geldt ook hier: spreid je winkansen. Stel, morgen word ik ziek. Geen griepje, maar ik loop een gekke bacterie op doordat ik bij een vies benzinestation uit de kraan heb gedronken. (Uhl). Daardoor ben ik twee maanden uitgeschakeld. Wat dan? Ik werk als zzp’er en dus komt er gedurende die twee maanden geen geld binnen. Niks. Nada. Gelukkig werkt mijn man nog, maar het zou toch zomaar kunnen dat ik zo slim was een heel flesje met dat vieze tankstation-water te vullen. En hij daar vervolgens gulzig van dronk. Ja, hoor. Beide twee maanden uit de running.
Zouden we geen spaargeld hebben, dan is er gelijk nood aan de man. We kunnen de hypotheek niet meer betalen, ook al losten we zo lekker af. Dat wil je niet. Moet je niet laten gebeuren. Dus. naast een noodfonds van 1.000 euro, proberen wij minimaal drie maanden aan vaste lasten op de rekening te hebben staan. Die zijn bij ons 2.000 euro per maand inclusief alles. Dus hebben we minimaal 6.000 euro op een rekening staan voor alles het misgaat. Voor een echt veilig gevoel zou dat wat meer moeten zijn. Zeg zes maanden. Vooral omdat wij allebei zelfstandig ondernemers zijn zonder vangnet. Geen arbeidsongeschiktheidsverzekering, geen recht op uitkering. Ben je met zijn tweeën en beide in loondienst, dan lijkt drie maanden me genoeg.
Oké, dus je hebt je noodfonds, je 3 tot 6 maanden rekening en je lost iedere maand wat af op je hypotheek. What else? Aandelen! Nou niet meteen stoppen met lezen. Niet meteen denken aan Nina Brink-achtige situaties. Of zweetaanvallen krijgen omdat je nog voor je ziet hoe de beurs knalrood kleurde tijdens de vorige crisis. Ik bedoel niet gokken met aandelen, ik bedoel kiezen voor aandelen die de meeste zekerheid bieden. Wij beginnen binnenkort met het beleggen in Index-fondsen. Dat zijn grote groepen met aandelen. Het voordeel hiervan is dat de opbrengst niet zo gevoelig is voor schommelingen. Stort het ene aandeel in die groep in, dan gaan de ander misschien juist omhoog. Dat heft elkaar op. Natuurlijk, in zo’n knalrode crisis als we een paar jaar geleden meemaakten, is het op de beurs niet bepaald scoren. Maar daarna vaak weer wel. Als je dus over decennia lang dat geld laat staan, zul je een zelfde soort effect zien. Slechte tijden en goede tijden heffen elkaar op. Het geld dat we hierin gaan investeren zien we als lange termijn-geld. Wij hebben ook geen pensioen. En nu heb je met een afgelost huis in principe weinig overige lasten, maar toch. Er zal ook gegeten moeten worden.
De exacte percentages, daar denken we nog over na. Wat gaat waar naartoe? Voorlopig proberen we in ieder geval iedere maand 1.000 euro in de hypotheek te storten. De andere bedragen moeten we nog uitvogelen. Nu denk je als lezer misschien: pff, ingewikkeld. Misschien sta je zelfs op het punt om af te haken. Niet doen. Verdiep je er juist in. Maak een lijstje met wat er bij jullie nu precies in en uitgaat. Ik kan je vertellen: op deze manier bewust met je geld omgaan voelt goed. Het geeft een gevoel van zekerheid in een onzekere wereld van flexwerkers en tijdelijke contracten. Het geeft je het gevoel dat je de touwtjes weer zelf in handen neemt, in plaats van de maatschappij en je baas alles te laten bepalen. In Nederland hebben we, naar mijn zin, veel te weinig motiverende spreekwoorden. Dus leen ik maar weer een Amerikaanse, waar ze er koning in zijn. ‘It’s not about where you start, it’s about wether you start.’ Het gaat niet om waar je begint, maar dát je begint. Amen!
Pingback: Kunnen wij 64% van ons inkomen sparen? - PorteRenee.nl
Pingback: Zo is beleggen écht niet eng -